"deliliğe övgü"

kadışehrinde karlı günler...çocuklar gibi mutlu olduk bugün...sanırım hayatı tüm yönleriyle seviyorum...okulumuzun beden eğitimi hocası bugün kar da resimlerimizi çekti...kar için süslenmekte bir ilkti...ibrahim hoca asker öğretmen...hayran olduğum bir kişilik yapısı var(belki biraz kendime benzettiğim için :)...bir kere en sevdiğim yönü çok insancıl karşısındakini sadece insan yönüyle görmesi...bu hepimizde var diyebilirsiniz...ama bunu başarmak çok zor aslında...bazen kişilik yapımız, bazen geldiğiniz yer, bazen siyasi görüşünüz, bazense çok kutsal saydığımız değerlerimiz buna engel olabiliyor ve biz farkında olmuyoruz...okulda velilerle görüşürken ne zaman sıkışsam, ibrahim hoca yardıma koşuyor...sabırla en ince ayrıntısına kadar sorunu anlamaya ve çözmeye çalışıyor...bugün bana bir video göndermiş durakta otobüs beklerken dans eden bir adam...çok keyif aldım izlerken bazen onun gibi olmayı ne çok istediğimi düşündüm..."mutluluk, aklın bittiği yerde başlar" diyor Erasmus "deliliğe övgü" kitabında...sanırım haksız değil...bende videoyu paylaştığımda aynı yorumları aldım arkadaşlardan; toplumun, değerlerin hatta bazen kendi kendimizin hayattan keyif almayı sınırladığını düşünüyorlar..elbetteki kastettiğim durakta kendi kendine dans etmek değil...çok basit mutlulukları nasıl da engelliyoruz tüm bu nedenlerden...biz bu gece okulumuzun coğrafya hocası yasemin hocayla biraz sıyrıldık bundan kar yağdı ve dışarı çıktık...süslendik...kartopu oynadık... fotoğraf çekildik(ibrahim hoca sağolsun)...oda ne bi baktık bizim caddedeki camların birçoğundan insanlar bizi izliyor...belki ayıpladılar bizi ama yerimizde olmak istediklerini hissettik nedense:)...hayatı es geçmemek lazım ben bu gece birkaç fotoğraf çekildim, güzel bir video izledim diye mutlu uyuyacağım...şimdi biraz hayatın tüm kasvetinden sıyrılmalı bizi kasan, bizi başka biri yapan herşeyden sıyrılmalı en azından bir kaç dakikalığına...bide bulabilirsek Erasmus'un Deliliğe Övgü kitabını okumalı...

2011'e MERHABA

koskoca bir yıl daha geçti...çok hareketli ve güzel bir yıldı...bir sürü güzel insan girdi hayatıma, bir sürü değişim yaşadım...geriye dönüp baktığımda boş geçirmedim diyorum...kadışehri'nden birçok şey öğrendim...potansiyellerimi keşfetmemi sağlayan, her daim enerjisinden etkilendiğim, mütevaziliğine özendiğim çok uzaklardan bir dost kazandım...öğrencilerin gözlerinden masumiyetin önemini, merhameti...merhametin hayatımda en çok önem verdiğim değer olduğunu birçok şey...olumsuz şeylerde yaşadım tabi herkes gibi...ama olumsuzlukları sırtıma yük etmedim...buda geçecek diye inandım hep...küçücük bir şeyde umudunu yitiren öğrencime, en çokta bunu öğretmeye çalıştım "bu da geçecek" olumsuzluklar bizi büyütecek, olgunlaştıracak..başkalarının başarılarıyla gurur duydum...bu çok başka bir duygu...öğretmen olmanın en güzel yanı bu belkide...sonra koşulsuz sevgiyi tattım, öğrencilerime de bunu vermeye çalıştım...onlar bilir onları ne kadar çok sevdiğimi...onlar beni büyüttü ben onları sevdim :)...gelişmeme, ilerlememe, kendimi daha çok tanımama yardımcı olan tüm öğrencilerimin çok güzel bir yıl geçirmesini diliyorum. hepsini çok seviyorum...umarım en az benim ki kadar güzel bir hayat geçirirler...umarım hayatın tüm renklerini görebilirler...