benim dünyama hoşgeldiniz...

küçük bir ilçede temiz insanların dünyasından haberler...yaşadığım, tanıdığım güzel hayatlardan küçük hikayeler...her insan farklı bir dünyadır...bunu biliyorum her yeni gün yeni bir dünyayla tanışmaya hazırlanıyorum...öğrenecek çok şey var..

:)

:)
öğretmenliğim ilk günleri...

benim dünyama hoşgeldiniz...

hayat garip...tüm ilginçlikleriyle bizi sarıyor...dünyanın en küçük, en ilginç yerinde de olsak her yeni gün bir şeyler öğreniyoruz...hayatın başka bir güzelliği ile karşılaşıyoruz...işte bu da benim dünyam...

11 Eylül 2012 Salı

...

kadışehrinde kötü zamanlar geçti...blogumun giriş yazısında küçük bir ilçede temiz insanlar diye başlamıştım...malesef küçük ilçemize kötü insanlar girdi...evime hırsız girmiş...durmadı okuluma da girdi...neyim var neyim yok hepsini götürdü...benim gibi internet düşkünü olan biri için bilgisayarının gitmiş olması bir eziyet...ve resimlerim ...uzun süredir yazmıyorum...çünkü ilçemizde güzel şeyler olmadı geçen dönem.. benim bu blogu açmaktaki amacım güzel şeylerden bahsetmek...güzel şeyler olmadı değil; kendimi en yalnız hissettiğim anda dostlarımı gördüm...hırsızlar maddi şeyleri götürdü ama çevremde ne kadar güzel insan varsa ellerini uzattı...öğrencilerimin hırsızları bulmak için kurdukları  masum planlar, arkadaşlarımın keyfimi yerine getirme çabaları...şanslı bir insanım ben...bu yüzden de mutluyum...herşey çalınabilir insanın dostları yeter...muhteşem dostlara, harika öğrencilere sahibim ötesi var mı?..ve ben çok heyecanlıyım bu günlerde..okul açılacak..kimileri için sevinilesi bir durum olmayabilir..ama benim için sevdiğim bir filmi, sevdiğim ve sürekli değişen kadrosuyla yeniden yeniden çekmek gibi...güzel bir tatilin sonunda buradaki kısıtlı yaşantıma geri döndüm...belki buradaki imkansızlıklardan dolayı tatil masal gibi geçiyor...bu yaz yine Yasemin hocanın cennet köyündeydim (Muğla), sonra Konya'da, medeniyetler şehri Hatay'da, kurtuluşun şehri Samsun'da ve tabi memleketim güzel şehir Ankara'da, arada bir şehri es geçiyorum çünkü ailem oraya gittiğimi bilmiyor:) Ülkem o kadar güzel ki, o kadar farklı kültürü içinde barındırıyor ki farklılıkları neden sevemiyoruz anlayamıyorum ..tabi bu arada Kadışehri'ne de uğradım:).. Kadışehri ramazanda bir başka...her şehrin bir ruhu var; bu ilçenin ruhu o dönemlerde hissettiriyor kendini...evim caminin karşısında buradan ramazan coşkusunu izlemek keyifli... bu ilçede çok gülümsüyorum ve gülüyorum, kendimi daha fazla tanıyorum, özlüyorum, sıkılıyorum ama samimiyetini seviyorum...yarın için çok heyecanlıyım nedenini bilmiyorum belkide bu yüzden yazıyorum...aslında bu yeni hissettiğim bir şey değil. çünkü kapı çaldığında bile heyecanla açıyorum...eşim söylüyor" niye bu kadar heyecan yapıyorsun? kapıyı açtığında Teoman'la karşılaşmayacaksın:)"...belki yeni günden umut kesmemek, belki kendinden umut kesmemek, belki  kapıyı çalandan umut kesmemek:)...her neyse işte, adı neyse.. içinizdeki heyecanı bulmanız dileğiyle...bu arada bu şarkı gibi içim:) dinlenilesi http://fizy.com/#s/3xx5b9