kadışehrin de çok yoğun günler...müfettiş gelecek...teftiş bizi heyecanlandırıyor...bugünler de çok yoruluyorum...beden yorgunluğu değil ama zihin yorgunluğu...okul çok güzel, çok renkli lakin bazen çok can sıkıcı şeylerle karşılaşabiliyorsunuz...bugün öğrencimle sohbet ediyorum...havadan sudan...çok sevdiğim bir öğrenci; çok üzerine titrediğim ve beni çok ama çok üzen...sohbet ediyoruz bir anda susuyor ve dilinden bu sözcükler dökülüyor
"hocam evlilik nasıl birşey?"...buz gibi oluyorum...o yaşın masum merakıyla sorulmuş bir soru değil ...keşke öyle olsa...evleniyor daha 17si bitmemiş...daha çocuk yaşta bu sorumluluğun altına giriyorlar...her sorusuna cevap vermeye çalışan öğretmeni donuyor...cevap veremiyorum senin için çok kötü diyemiyorum...yaşamını en güzel yaşında mahvettin de diyemiyorum...sen daha çocuksun, evlendiğin senden daha çocuk diyemiyorum...ne diyeceğimi bilmiyorum...bu noktaya kadar çok konuştuk çünkü...bu saatten sonra ne söylesem onu üzecek ilerde...onu evlenmeye kim itti bilmiyorum...evet çevre buralarda çok baskın...aile dünden razı...peki bizim hatamız nerede?.... ilk duyduğum günden beri içim içimi yiyor...aklım almıyor..ve artık çok geç nişan yapılmış düğün tarihi alınmış:(...daha kendisi ne yaptığını, nasıl bir yükün altına girdiğinin farkında değil...tabular insan hayatını çok zorlaştırıyor... iki genç insanın sadece birbirine duyduğu masum, yaşının verdiği geçici heyecanlar bazı yerlerde kabul görmüyor...özellikle de buralarda...ve tabular yüzünden eliniz kolunuz bağlanıyor...bir şeyleri değiştirmek lazım ama nasıl...bilinçli verilmiş kararlar değil bunlar...bu yaştaki gençlerin kurduğu aile ne kadar sağlıklı olur?..Psikolojileri ne kadar etkilenir?...birçok insanın hayalini kurduğu evlilik yaşları gereği onlara yük olmaz mı?...aileler nasıl bu kadar bilinçsiz olur...sorular...sorular...birilerinin evliliğine bu kadar üzüleceğimi hiç düşünmemiştim...
(buarada resim mersinyasam.com adresinden alınmıştır)
