güzel günler bizi bekler...

kadışehrinde mutlu günler...haftabaşında facebookta geziniyorum....anasayfamda ömer ekincinin bağlantısını gördüm...algıda seçicilik bu olsa gerek anadoluda bir öğretmenin hikayesi...lakin anadolunun herhangi bir yeri değil kadışehri...bağlantıyı okuyorum, okudukça neler hissettiğimi bilemezsiniz...bu metin benden bahsediyor; o öğretmen benim...öğrencilerimin durumunu anlatmak üzere üzülerek sarf ettiğim birkaç söz...onun dilinden dinleyince gerçekten daha bir duygulandım...içimi yakarak söylediğim bir söz onu çok etkilemiş...duyarlılık bu olsa gerek farklı şehirler, farklı hayatlar, farklı beklentiler...ama aynı üzüntüler, aynı hisler...insan olmak böyle birşey işte; ne olursan ol aynı duyguları  yaşayabilmek, hissetmek...öncelikle kendisine burdan içtenlikle teşekkür ediyorum...bize karşı çok hassas ve duyarlı davrandı...tüm duygularımı anlatabilecek kelime yok yada ben bulamıyorum...ben ömer bey'i öğrencilerime tanıttığım sunumuma "hayallerin sınırı yoktur" diye başladım...buna şimdi daha çok inanıyorum...istersek hayallerimize ulaşabiliriz...en azından ben kendi adıma buna inanıyorum ve bir kısmına ulaştım :)...çok tebrik aldım...bu yazı yüzünden...neden tebrik aldığımı tam anlamıyla bilmiyorum ama :) duyarlı bir öğretmen olduğum için mi? ömer ekinciyi tanıma şerefine eriştiğim için mi? yoksa onun dilinden derdimin anlaşılmasından dolayı mı?...bilmiyorum...her neden bilinmez ama haftam çok güzel geçti...hatta küçük çaplı, kısa süreli bir üne kavuştum (en azından kadışehrinde)...çok eğlendim.. kaymakam bey bile tebrik etti beni...evet benim açımdan başarıydı; derdimi duyarlı bir insana tam anlamıyla ifade edebilmek ve destek görmek..öğrencilerimi çok seviyorum; bunu arkalarından da söylüyorum yüzlerinede ...zaten onları ne kadar çok sevdiğimi, onların başarılarının beni nasıl mutlu ettiğini biliyorlar...yapacak çok iş var; güzel günler bizi bekliyor çünkü...ömer ekinci'nin yazısını merak edenler için