hayat bu işte...

koca bir dönem bitti...zorlu bir sene oldu benim için...malum müdür yardımcılığı yapıyorum...işimden birçok şey öğrendim...ama en çok öğrendiğim şeyse; idarecilik için çok erken...artık "ferhat hocanın yerinde gözüm yok":))...artıları olduğu kadar eksileri de vardı...en kötü yanı öğrencilerden uzak kaldım ve en çokta bu yüzden işimi sevmemeye başladım...şimdilerde okul boş...onlarsız bu şehir hiç güzel değil...bu arada ferhat hocanın yerine vahit hocam görevi devraldı onun yerinde de gözüm yok:)...

bir şeyler değişiyor...herakleitos'un dediği gibi "değişmeyen tek şey değişimin kendisi"...ve ne diyordu "herşey akar"...belkide akan şeyler arasında en acımasızı zaman...içindeyken fark etmediğimiz; ama geriye dönüp baktığımızdan elimizden kayıp giden zaman...hayatında "kendi için hiçbir şey yapmamış"  veya "sadece kendi için bir şeyler  yapmış" bireyler için bu akışın ne kadar huzursuzluk yarattığı ortada...farkında olmadığımız mutsuzlukların, içimizdeki boşlukların temelinde bu var belkide...zıtlıklar barındırıyor yaşam...kendimiz için yaşarken, başkalarına da kendimizden bir şeyler vermek gerekiyor...bu aslında güzel bir alışveriş, çok da keyifli...bu konulara nerden geldiğime değinmek gerekirse (aslında tamda amacım buydu:) bir şarkı dinliyorum manga'dan;

 "Hayat bu işte;
Kanatlanıp gitmek dururken
Dört duvar içinde hapsolursun
Yaşamak için bir neden ararken
Ölmek için bulursun..."

içinde bulunduğumuz durumu özetliyor gibi...her şey biraz  bakış açısında...bu bir oyun...her anın tadı çıkarılması gereken bir oyun...elbetteki her anı güzel değil...ama her şeyin geçici olduğu da aşikar...sıkıldığımda, üzüldüğümde en çok söylediğim söz "geçecek gökçen"...ve geçiyor da...

not: aslında ben bu yazıya çok keyifli bir şeyler yazmak için başladım...ama satırdan satıra gerçerken değiştim:))...ama genel ruh halim şu; tıklayın:)))